بررسی امکان تغییر در الگوی کشت (با استفاده از ردیف های باریک و حذف برخی فاروهای کاشت) به منظور افزایش عملکرد ذرت در جیرفت

به منظور مطالعه و بررسی امکان تغییر در الگوی کشت ذرت با استفاده از ردیف­­های باریک و حذف برخی فاروهای کشت آزمایشی با استفاده از طرح بلوک­های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال 1390 در اراضی مرکز آموزش کشاورزی شهید دهقانپور جیرفت به مرحله اجرا رسید که در آن 18 تیمار شامل: 1T، 2Tو 3T به ترتیب فاصله بین ردیف­های کاشت 35 سانتی­متر با تراکم­های 75، 85 و 95 هزار بوته در هکتار 4T، 5T و 6T فاصله ردیف 35 سانتی­متر و حذف 4 فارو نکاشت به ترتیب با تراکم­های 75، 85 و 95 هزار بوته در هکتار، 7T، 8T و 9T فاصله بین ردیف­ها 75 سانتی­متر به ترتیب با تراکم­های 75، 85 و 95 هزار بوته در هکتار، 10T، 11T و 12T فاصله بین ردیف­های کاشت 75 سانتی­متر به ترتیب حذف یک خط کاشت با تراکم 75 هزار، دو خط نکاشت با تراکم 85 هزار و 2 خط نکاشت با تراکم 95 هزار بوته، 13T، 14T و 15T فاصله بین ردیف­های کاشت 55 سانتی­متر یا تراکم­های 75، 85 و 95 هزار بوته 16T، 17T و 18T به ترتیب فاصله بین ردیف­ها 55 سانتی­متر به ترتیب با 3 خط نکاشت و تراکم­های 75، 85 و 95 هزار بوته مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مورد اندازه­گیری شامل: عملکرد دانه، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، نسبت دانه به کل، ارتفاع بوته، بیوماس، متوسط وزن بلال و شاخص برداشت بود. نتایج به­دست آمده نشان داد که تیمارهای عملکرد دانه، وزن هزار دانه، ارتفاع بوته و بیوماس در سطح آماری 5% و بر تعداد دانه در ردیف، طول بلال و متوسط وزن بلال در سطح آماری 1% معنی­دار و روی بقیه صفات بی­معنی بود. بالاترین عملکردهای دانه ذرت از تیمارهای 1T، 12T، 5T، 7T، 4T و 14T به ترتیب 51/17، 81/16، 99/15، 66/15، 26/15 و 25/15 تن در هکتار بود. در نهایت با توجه به تمام اندازه­گیری­ها و کاهش در میزان آب مصرف شده (سطح زمین کمتری آبیاری شده) تیمارهای 12T، 4Tو 5Tانتخاب و برای منطقه توصیه می­شوند.